chark|nąć

pf — charkać impf (charknęła, charknęli — charkam) vi 1. (odkrztusić) to hawk, to cough (czymś sth up) [flegmą, śliną]

- charknął i splunął na ziemię he hawked and spat on the ground

- chory charknął krwią the patient coughed (up) blood

2. (powiedzieć opryskliwie) to rasp, to cough out